ای کاش میشد فهمید در دل آسمان چه میگزرد که امشب با ناله ای بغض آلود بر دیار این دل خیته اشک میریزد... ___________________________ در حضور واژه های بی نفس صدای تیک تیک ساعت را گوش کن شاید مرهم درد ثانیه ها را پیدا کنی ___________________________ ببین اندام تنهاییم را که در لحظه های خاکستری در انتظار طلوع خورشید است این شب ها چشم های من خسته است گاهی اشک ، گاهی انتظار این سهم چشم های من است ________________________ مترسک ناز می کند کلاغ ها فریاد می زنند و من سکوت می کنم…. این مزرعه ی زندگی من است خشک و بی نشان _________________________ نمی دانم چرا امشب واژه هایم خیس شده اند مثل آسمانی که امشب می بارد…. و اینک باران بر لبه ی پنجره ی احساسم می نشیند و چشمانم را نوازش می دهد تا شاید از لحظه های دلتنگی گذر کنم ______________________________ صدای جیر جیرک ها به گوش می رسد سکوت را نوازش می دهند و جای خالی آدم های شب نشین را با نگاهی معصومانه پر می کنند _____________________________ در امتداد نگاه تو لحظه های انتظار شکسته می شود و بغض تنهایی من مغلوب وجود تو می شود